Een donderdagse avond in Februari anno 2025.
Elf dichtersleerlingen zijn genodigd aan tafel bij de Goudse Drukkerswerkplaats. Als waren zij een vogeltrek, de winter weer voorbij.
Peterpaul Kloosterman -meesterdrukker- wil ook hen meenemen, in de traditie van het bewaarde woord, die sinds de Middeleeuwen bestaat.
Tweeëntwintig ogen glijden, via tien vakkundige vingers, naar een meertal zetbokken, waarin letterdozen, met daarin tenmínste zesentwintig vakjes. (En nog wat reserve vakjes voor leestekens). In elk vakje wordt ‘n groepje loden drukletters -met hetzelfde formaat en hetzelfde lettertype- samen bewaard.
Vanavond alvast, voelen ook deze dichters zich waarachtig warm welkom. Samen met enkele zetters, zullen ook zij weer op zoek gaan naar hun allereerste druklettertype. Opdat op papier in inkt, al ons zorgvuldig en dierbaar verklankte, nog even dienend op aarde mag blijven.
Het resultaat mag er zijn: elf elfjes over de relatie tussen gedicht en druk, vakkundig gedrukt en uitgedrukt.
Conclusie: De module ‘Grafische vormgeving van poëzie’ is een blijvertje.
Beatrijs Vaessens
