De draak duikt dreigend op
Vuurspuwend vleugelzwiepend vlammend monster
Op vier wankele kromme poten
Mijn lief vecht stoer
Als een Don Quichotte
Met reuzenzonnebloemen
De lucht loodgrijs
Het regent duizend kruisraketten
En gisteren nog de lente
De zon gaat onder
In het oosten vandaag
En ver weg in het westen
Ligt het wenkend perspectief
Ik huil duizenden tranen
Boven de verschroeide geblakerde aarde
De draak baart grauwend en grommend soldaten
De tarwe wordt niet meer gezaaid
Door stortbuien gegeseld geveld
Treuren duizenden zonnebloemen
Duister is het lot
Dat wacht in de coulissen
De draak heeft mijn lief de toekomst voorspeld
Ivette Meijerink