Nieuwe wortels maken
in een oude stad
palen slaan
in slappe grond
voortborduren
op versleten gobelin
nee, vroeger is niet dood
geboren noch getogen
aan turfsingels of goudkades
mag ik binnenkijken
lopen over kinderhoofdjes
op de markt vol kramen
namen leren van nu
van toen van ooit
nee, vroeger is niet dood
Als sponzen zuigen de stenen
vol met stemmen en stappen
klinkklare taal spat
van de straat
ik stolper en stumper
trek sporen in brokjes
lijm stukjes aan liefde en leed
nee, vroeger is niet dood
En langgerekte Jan niet de enige
die van de toren blaast
op hele noten
slentert hun adem
door hofjes en steegjes
stoot tegen muren en mij
hé jij
voor wie opkijkt
is vroeger springlevend
Annewies van Ess