Zotte schoonheid

Het is van de zotte dat de helft van alle Nederlanders zich een kunstmatig, onnatuurlijk, gefotoshopt en onhaalbaar schoonheidsideaal door de andere helft laat opleggen, en daardoor zichzelf pijnigt en kastijdt in de bij voorbaat verloren strijd om daaraan te voldoen.

Een keuze tussen rond en recht
Heeft de natuur allang gemaakt
En in de kunst der vrouwelijk naakt
Bevallen dunne sprieten slecht

Want rond en schoon gaan hand in hand
Dat geldt voor borst en buik en bil
Een mooie welving krijgt ons stil
Door ’t ronde wordt men overmand

Bouwkundig is het rechte slap
Een ronding geeft een lichaam kracht
Die sterker is dan man en macht
Voorwaar, dat is een mooie grap!

Wiskundig klopt die ook nog wel
Je krijgt meer vrouw per eenheid vel

Hans Wierenga

De gezellige buurt eb

Wij herdenken vandaag de 512ste sterfdag van de beroemde Gouwenaar Reinobaldus Stentorius, stadsomroeper, dichter, denker en bedenker. Reinobaldus bedacht het dichterlijke stadsgesprek én emoticons (ook bekend als emoji’s), wel 500 jaar eerder dan social media! Moet je nagaan hoe vindingrijk hij was. Weliswaar uit nood, omdat de drukpers zijn inkomsten als stadsomroeper deed kelderen, en hij zijn kroost moest voorzien van onderdak en voedsel, maar toch.

Vandaag voer ik zijn epische, dichterlijke stadsgesprek uit, zijn allerlaatste voordat hij op een gruwelijke wijze aan zijn veel te vroeg einde kwam in Oktober 1512. Het heet ‘de Gezellige Buurt Eb’, waarbij ‘eb’ middeleeuws voor ‘tijd om te spuien’ is.

Alle verschillen tussen de gezellige buurt eb en het witte Dacia incident in de Gezellige Buurt App van mijn vorige buurt berusten op dichterlijke waarheidsvinding van de zotste soort.

Dames en heren, ‘de gezellige buurt eb’ van Reinobaldus Stentorius!

Machtilda zegt:

Ik moet mijn kind van scuola halen
Maar o, wie bakt mij nu een poets
Blokkeert de uitgang van mijn koetshuis
Met een witte Lucia koets 😡 🙃

Guillaume zegt:

Het kan niet anders, moet ik vrezen
Dat zal wel Delphinia wezen 🤔

Delphinia zegt:

Mijn naam genoemd, en zonder nood
Mijn daden klein, mijn schande groot
Ik schaam mij diep tot in den dood 🙈😝🤣

Guillaume zegt:

Het berouwt mij, Delphi 😭
Maar plaats tekort, dat is ons lot
Parkeerdelicten zijn geen schande
Dat moet je weten als geen ander 🙈

Alleman zegt:

Kan je niet de lasten dragen
Ga niet om de lusten vragen
Koets en koetshuis saam is schrander
Zo blokkeer je nooit een ander 😡🙃🤣

Guillaume zegt:

Een koetshuis kopen lukt geen hond
Je krijgt de hypotheek niet rond
Parkeerproblemen, ’t is wel balen
Een koetshuis is toch niet te betalen 😱

Alleman zegt:

Betalen lukt die Lucia mensen!
Zo’n grote koets, voor weinig geld
Dan ben je toch een vrekkenheld
Met poen genoeg voor extra wensen 🤣

Guillaume zegt:

Het berouwt mij zeer, Delphi 😭 😭

Delphinia zegt:

De Lucia is niet van mij, haha
Ik leen dat ding van mijn papa

🤪 🤪

Alleman zegt:

Wat ben je toch een vrekkentrien!
Lusten prima, lasten: jou niet gezien 🤣 🤣

Guillaume zegt:

Het berouwt mij tot de diepsten van mijn ziel, Delphi 😭 😭 😭
Jouw ziel door alleman gevild
Ik heb dit zo echt nooit gewild  💔

Reinobaldus zegt:

Ik voel een dolk in mijnen rug
Jij, Guillaume! 😱
Helaas heb ik daar niet van terug

Zakt in elkaar

Circus

Het leven is één groot circus
In de piste van het bestaan
ben je jouw eigen spreekstalmeester
Kondig je de clown in jezelf aan
En tem je de leeuw in jouw kooi

Voer je capriolen uit op grote hoogte
Dresseer en galoppeer je
Balanceer je op het koord
Vlieg je soms weg als een kanonskogel
sta je stil als een olifant op zijn sokkel

Zodat je aan het eind van de show,
als de spot op jou wordt gericht,
Je het applaus in ontvangst kan nemen.

Esther Kleijn

De langste arm

Die lange nacht
die bange nacht
strekte de zee
de spieren van
zijn langste arm
en zocht ons op

Hij zocht de zwakke
plekken en vond ze bij
Capelle, deed een
greep naar Gouda
sloeg aan de deuren
van de Havensluis

Nog één handbreed hoger
wij waren overspoeld
maar hij blies de aftocht
week terug, deed alsof
er niets aan de hand was
het niet zo was bedoeld

Vandaag de dag
is het gevaar
slechts een mening
maar gelukkig
bewaren wij
de foto’s nog

Hans Wierenga

Loodgrijs geladen

De draak duikt dreigend op
Vuurspuwend vleugelzwiepend vlammend monster
Op vier wankele kromme poten

Mijn lief vecht stoer
Als een Don Quichotte
Met reuzenzonnebloemen

De lucht loodgrijs
Het regent duizend kruisraketten
En gisteren nog de lente

De zon gaat onder
In het oosten vandaag
En ver weg in het westen
Ligt het wenkend perspectief

Ik huil duizenden tranen
Boven de verschroeide geblakerde aarde
De draak baart grauwend en grommend soldaten
De tarwe wordt niet meer gezaaid

Door stortbuien gegeseld geveld
Treuren duizenden zonnebloemen

Duister is het lot
Dat wacht in de coulissen
De draak heeft mijn lief de toekomst voorspeld

Ivette Meijerink

De wording van een pianist

Vingers te klein voor een octaaf
 spelen voor moeders oren
 zodat zij glimlacht
Hij wíl niet stoppen
moet doorgaan
opnieuw en weer …
Tot zijn gebalde vuistjes
de piano
doen verstommen

De kinderhanden verdwenen
De vuisten gaven hem
zijn vingers terug
Scherend als vogels
over ‘t weiland
klaar om te landen,
stijgen, landen,…
Opnieuw, doorgaan
weer opnieuw en weer …

Toetsen, kruisen,
mollen, notenbalken
zo vertrouwd en voor altijd
vol geheimen
Na jaren en jaren doorgaan
draagt hij de klanken
verborgen in z’n handen
Klanken als botsende wolken,
ijl als bedauwde boterbloemen

Hij wil weg
Verlangt naar zijn vleugel
Veilig in alleenheid
tussen dove muren
Maar hij staat in de coulissen
Wordt al aangekondigd
De pianist buigt, spreidt zijn handen
en haalt uit wit en zwart de meest
kleurrijke klanken naar boven

Marai Ebben

Chanson pour Gouda

Lied voor Gouda

Klimaat, corona, oorlog,
Gouda zeven vijf nul.
Troubadour, chantez !

Lockdown.
Geen lawaai,
geen vliegtuigen,
geen drukte.
Vrije ruimte.
Troubadour, mon amour, chantez !

Gouda met een kroon,
Маріу́поль 1 in puin,
spagaat.
Troubadour, pleurez !

Ik rol mijn rollen
richting Vroesentuin,
onder mij
het klinkerpad
voert mij
langs oud steenwerk.
Troubadour, chantez !

Sint-Janskerk links,
Naar de hemel reikend,
rechts grachtje ingebed in steen
wijst me de weg,
veenwater, eendenkroos en kikkerdril.
Troubadour, chantez !

Ineens een oase van groen.
Bladeren ritselen,
geluiden klinken,
vogels zingen
georkestreerd
door de wind.
Frisse lucht.
Troubadour, chantez !

De wind danst door het park,
ik ruik zurig parfum.
Rode beuk, laat je takken dansen!
Beweeg je kruin in een cirkel!
Kom tot rust,
fluister in stilte,
schitter anders.
Маріу́поль, Харків, Бу́ча 2.
Verwoesting daar,
vrede hier.
Gouda, mon amour, chantez !

Oliver Kruze-Dougherty

1 Marioepol 2 Marioepol, Charkiv, Boetsja

Vrijdag in Casablanca

Op vrijdag in de sookh van Casablanca
Zwervend van steeg naar steeg
werd mij opeens de weg versperd
door tientallen mannen
knielend in de bocht van zo’n steeg

Hun gebedskleedjes waren klein
Goor als de straat
maar groot genoeg om te knielen
Ongetwijfeld richting Mekka
al stond een hok met kleding in de weg

Ik hield in, ging niet verder
Deed geen schoenen uit,
Knielde niet neer
Maar stond wel tijden stokstil
tegen een muur te reflecteren

Na een laatste Alluh Ahkbar
Loste de groep op als met
vlekverwijderaar
Een man kijkt om
Zoekt mij met z’n ogen
Steekt zijn duim omhoog

Peter Noordhoek